Jason Peterson (28) groeide op Aruba op en leerde in dat warme en heldere water daar surfen. Inmiddels woont hij alweer vier jaar in Nederland en trotseert ook de koude Noordzee. Hij surft vooral voor zichzelf en zijn eigen fun. Maak nu kennis met deze Arubaan en lees zijn verhaal!
Jason, je bent in Oranjestad geboren. Hoe is het om daar te surfen?
,,Yes, daar ben ik geboren en opgegroeid. Ik ben pas om mijn achttiende met surfen begonnen. Daarvoor deed ik vooral aan bodyboarden en skimboarden. Het was niet gemakkelijk om op Aruba te leren surfen, omdat wij nog geen surfscholen hadden daar. De lokale surfshop had een paar gratis surflessen georganiseerd en zo begon voor mij het surfen. Na de eerste les was ik meteen hooked en kocht ik een maand later mijn eerste board.
Je kunt op Aruba goed surfen. Aan de noordkant van het eiland heb je het hele jaar door golven met wel veel aanlandige wind. Er zijn wel veel verschillende spots, waarbij de baaien je wat beschermen tegen de wind. Op de noordkust ben je vaak de enige in het water. Het is daar lang niet zo druk als in Nederland. Dat lijkt chill, maar als de spot er eng uit ziet, dan is het wel prettig om wat meer mensen in het water hebben.
Bij een sterke swell uit het Noorden werken de meeste spots aan de zuidkant van het eiland wel. Daar is het bijna altijd offshore, dus dan zij erg mooie en cleane golven. Als dat gebeurt, gaat iedereen het water in en kunnen sommige spots best druk zijn.’’
Hoe oud was je toen je naar Nederland kwam?
,,Op mijn vierentwintigste kwam ik naar Nederland. Ik had net mijn opleiding in Aruba afgerond en wilde in Nederland verder studeren. Na 24 jaar op een eiland te hebben gewoond, wilde ik wel wat meer van de wereld zien.’’
Was dat niet een grote verandering om in Nederland te wonen?
,,Ja, dat was zeker een grote overstap, Ik had al mijn familie achter gelaten en die mis ik wel. Ik probeer zo vaak mogelijk terug te gaan, maar dat gaat niet altijd zo makkelijk. Ik had al wat vrienden in Nederland, dus dat was wel fijn. Voordat ik ging verhuizen had ik ook wat tijd om alles te verwerken en mijzelf mentaal een beetje klaar te maken, dus de overstap ging best soepel.
Op dat moment veranderde er wel zoveel in mijn leven, dat ik even gestopt ben met surfen. Ik had mijn board in Aruba achter gelaten en ging alleen surfen als ik op vakantie was. Ik had nog nooit met een surfpak aan gesurft, dus dat surfen in Nederland vond ik maar gek. Ik voelde me zwaar en minder mobiel. Op Aruba surfte ik altijd in mijn boardshorts en had ik alleen een shirt aan tegen de zon. De Noordzee is ook een stuk kouder dan ik gewend was. Een goed surfpak en een paar mooie golven maken echter een hoop goed.’’
Surf je vaak in Nederland?
,,Ja de afgelopen twee jaar surf ik weer regelmatig in Nederland. Meestal op Scheveningen en soms ga ik op surftrip naar Zuid-Frankrijk. Als er golven zijn, probeer ik altijd te gaan. Ik vind het ook leuk om andere spots uit te proberen, maar dat is niet altijd even gemakkelijk als je geen vervoer hebt. In de winter surf ik wel wat minder en ben ik meer actief met snowboarden. Dan ga ik ook graag naar de bergen voor een wintersportvakantie.’’
Als wat voor surfer zou jij jezelf omschrijven?
,,Ik surf voor mezelf. Ik probeer zoveel mogelijk lol te hebben. Vrij surfen is fijn, maar in de toekomst wil ik misschien ook met een paar wedstrijden meedoen.’’
Wat voor rol speelt het surfen in jouw leven?
,,Ik vond surfen altijd leuk, en het is iets wat ik al vanaf kleins af wilde doen. Het is een sport die ik heel leuk vind om te doen voor mijzelf, en ik hoef niet te presteren voor iemand, maar ik wil zelf beter worden.
Ik voel mij altijd beter als ik een goede sessie heb gehad. Surfen geeft mij een speciaal gevoel en dat maakt het ook verslavend. Ik kijk altijd uit naar het volgende sessie en hoop dat de golven goed zijn.’’
Wat is de mooiste plek waar je ooit gesurft hebt?
,,De mooiste plek waar ik gesurft heb is de reefbreak, Urirama, op Aruba. In september was daar die orkaan en toch hadden wij een mooie dag daar met weinig wind en goede golven. Het water was lekker warm en erg helder. In die cleane head high golven hebben ons goed kunnen vermaken! Er waren meer dan genoeg golven, en iedereen kwam aan de beurt. Dit ging nog 3 dagen door..
Waar droom je nog van?
,,Ik wil nog een keer naar Fiji, de Mentawaï en Australië. Naar een paar van die super mooie surf spots waar je altijd foto’s of videos van ziet met helder water en mooie golven. Dat zou geweldig zijn.’’
Hoe ziet jouw ultieme surftrip eruit?
,,Mijn ultieme surf trip is een boot trip de naar Mentawaï en dan surfen tot mijn armen niet meer kunnen. Ik ben echter ook blij als ik kan surfen met een paar vrienden en goede golven. Als er niet zoveel mensen in het water liggen en de sfeer goed is.’’
Surfgids Portugal
/in basis surfgids /door Natasha SmitWaar kun je als beginner het beste surfen in Portugal? Waar zijn de goede surfspots in Peniche en Ericeira en bij welke restaurantjes en cafés moet je zijn voor een lekker bakkie of een hapje vis? Met al haar ervaring in Portugal weet Natasha Smit precies waar je moet zijn en dat wil ze graag met je delen! Geniet van deze surfgids voor het zonnige Portugal!
Beginners surfspots:
Foz di Lizandro of St Juliao, Ericeira
+ mooie beachbreaks waar je goed kunt leren surfen
+ niet zo druk
+ pakt veel swell
+ leuke surf barretjes]
– Kans op stroming
– Gevoelig voor wind
Gevorderde surfspots bij Ericeira:
Ribeira D’Ilhas, Coxos, Matadouro etc (World Surf Reserve)
+ veel verschillende surfspots: reef, point en beachbreaks bij elkaar
+ prachtige omgeving
+ niet zooo druk in het water
+ leuk, schattig dorpje!
– Gevoelig voor wind, rotsen
Slaapplek in Ericeira:
Leuke eettentjes/ barretjes in Ericeira:
Wat voor surfpak moet ik aan?
Beginnerspots bij Peniche:
Baleal
+ mooie baai met beginners golven
+ goed beschermd tegen de wind
+ leuke surfbarretjes
– Bij kleine swell zijn hier weinig golven
– Peniche zelf is een lelijk dorp.
– pas op je spullen
Gevorderde surfspots bij Peniche:
Lagide, Supertubos, Molho Leste
+ afhankelijk van de wind kies je voor de ene of de andere surfspot
+ leuke barretjes op het strand
+ mooie, holle golven!
– Druk
– Fanatieke locals
– pas op je spullen
Slaapplek in Peniche:
Leuke eettentjes/café’s:
Praia de Carcavelos, Lissabon
+ Beachbreak in het centrum van Lissabon
+ goed bij Noorderwind,
+ groot strand
– druk
Praia de Caparica, Lissabon
+ Beachbreak met de bescherming van kleine piertjes
+ de piertjes creëren mooie golven
+ door stroming ‘lift’ naar buiten
– Drukte, stroming
Slaapplek in Lissabon:
Eettentjes, barretjes in Lissabon:
Ga nu mee op surfsafari naar Portugal!
Foto credits: Jop Hermans en Tasha’s Surfcamp
Surfgids voor Frankrijk
/in basis surfgids /door Natasha SmitWaar kan je als beginner het beste gaan surfen in Frankrijk? Waar zijn de beste surfspots en waar zijn de leuke restaurantjes en café’s voor een bakkie na het surfen? Met al haar ervaring in Frankrijk weet Natasha Smit precies waar je moet zijn en dat wil ze graag met je delen! Geniet van deze surfgids voor la douce France!
Beginners surfspots in France:
Biarritz: Côte Basque
+ longboard golven
+ historische plek waar het surfen in Frankrijk (Europa) begon
– Druk
Slaapplek in Biarritz:
Leuke eettentjes/café’s:
Wat voor surfpak moet ik aan?
Mimizan
+ relaxte golven.
-/+ Veel party, veel Nederlandse jongeren
Slaapplek in Mimizan
Leuke eettentjes in Mimizan:
Zie ook dit verhaal met Tom en Evy over hun ervaring in Mimizan! 
Wat zijn de bekende surfspots voor de meer ervaren surfers?
Hossegor
Slaapplek in Hossegor:
Leuk eettentjes/ cafés in Hossegor:
Lafitenia
+ pointbreak
+ houdt veel swell, lange golf
+ er zit een erg leuk café daar aan het water!
– Druk, rotsen
Slaapplek bij Lafitenia:
La Torche, Bretagne
+ geschikt voor beginners en gevorderden
+ beach/point break
+ veel andere spots als Baia de Trépasses vlakbij.
– Druk
Slaapplek bij La Torche:
Leuk eettentjes/ cafés bij La Torche:
Ga nu mee op surfsafari naar Portugal!
Leven voor de golven en de zon
/in mimizan, Surfblog /door Natasha SmitAl twintig jaar lang is Tom Ouwerkerk (42) elke zomer in het Franse Mimizan te vinden om het O’Neill Surfcamp op te bouwen. Samen met zijn vriendin Evy Scheepers (31, de manager) ontvangt hij elk jaar honderden jongeren, die daar komen surfen, zonnen en feestvieren. Voor de liefde voor de zee zei het stel haar baan in Nederland op om van een vrij surfersbestaan te kunnen genieten.
NATASHA SMIT
MIMIZAN – Met het vuil op zijn gezicht banjert Tom Ouwerkerk over het droge terrein van de camping municipal in Mimizan heen. Samen met een aantal vrijwilligers is de voormalig goudsmid uit Wijk aan Zee druk bezig om het surfcamp op te bouwen. De Franse zon staat ’s middags al hoog aan de hemel en brandt hard op zijn bruine rug, maar dat weerhoudt hem er niet van om de haringen in de grond te slaan en een paar extra tentjes op te bouwen. Over een paar weken komen er immers 250 jongeren het terrein op en dan moet het surfcamp klaar zijn. ,,Ik vind dat fysieke werk leuk om te doen,’’ zegt de breedgeschouderde Ouwerkerk. ,,Het is leuk om vanuit niets iets op te bouwen. En dan heb ik niet alleen over de tenten voor de gasten, maar we bouwen hier in korte tijd echt een klein dorp op met een kooktent, een bar en een chilltent. Dat moet wel goed in elkaar zitten.’’
Een stukje verderop zit zijn vriendin (Evy Scheepers) voor hun caravan met haar laptop op haar schoot te werken. Naast haar kruipt Skip, hun zoontje van anderhalf, over de grond en speelt wat met Slater (hun teckel) in het zand. Scheepers probeert zich te concentreren op haar administratie, maar dat is niet zo gemakkelijk met een peuter en een hond naast je, die voortdurend aandacht vragen. ,,Skip beweegt veel,’’ zegt ze lachend. ,,Als hij wakker is, dan wil hij continu wat doen. Soms kan dat even niet. In de zomer hebben we gelukkig een oppas, die veel van de zorgen op zich neemt. Door het surfcamp kan ik niet continu met Skip bezig zijn.’’
Niet elke moeder moet er aan denken om haar peuter op een surfcamp op te laten groeien, maar volgens deze twee surfers gaat dat prima. ,,In de zomermaanden slapen we niet op het camp zelf, maar honderd meter verderop. De gasten hebben geen surfcamp met een baby geboekt, dus het is niet de bedoeling dat Skip straks door de feestende jongeren heen kruipt,’’ vertelt Scheepers. Haar vriend knikt. ,,Voor een kind is het heerlijk om hier op te groeien. Hij is continu buiten en kan lekker spelen op het strand. Welke kind droomt er nou niet van om op een camping op te groeien?’’
In de wintermaanden wonen Scheepers en Ouwerkerk in Wijk aan Zee, waar ze drie jaar geleden een huis hebben gekocht en opgeknapt. Dat huis, dat uitkijkt op de dorpsweide, biedt hun rust. Ze werken daar en zorgen er voor Skip. ,,We zijn zeven dagen per week bij elkaar’’ zegt Scheepers. ,,Dat lijkt misschien veel, maar voor ons is dat geen probleem. Bij het surfcamp doen we allebei ons eigen ding. Ik ben meer met de administratie en de gasten bezig, terwijl Tom zich met het surfen, de opbouw en crew bezig houdt. Zo heeft iedereen zijn eigen taak en weten we precies wat we van elkaar kunnen verwachten.’’
Het surfen loopt als een rode draad door het leven van dit stel heen heen. Daarom woont het duo in Wijk aan Zee en daarom zitten het koppel vijf maanden per jaar in Zuid-Frankrijk. ,,Ik kan me geen leukere bezigheid bedenken dan surfen,’’ zegt Ouwerkerk nadat hij op de hoge golven van Mimizan zijn ‘moves’ heeft laat zien. ,,De zee verandert hier voortdurend en daarom blijft het een uitdaging om op die golven te surfen. Bij het camp gaan er bovendien altijd een paar enthousiaste mensen mee, waardoor we die ervaring mooi kunnen delen. Het blijft gaaf om aan het einde van de dag de duinen over te lopen en te zien dat niet alleen wij, maar ook ons gasten een toptijd hebben gehad.’’
Gepubliceerd in het Noord-Hollands Dagblad
Zeilen in een wasmachine op zee
/in Surfblog /door Natasha SmitEen achtbaan vol adrenaline. Een wasmachine op zee, waarbij je flink door elkaar wordt gehusseld. Beginnend catamaranzeilster Natasha Smit voer zaterdag haar eerste Ronde om Texel en dat was behoorlijk afzien. Samen met haar zeilmaatje Arne Krever trotseerde ze de hoge golven en kwam na vier uur zeilen met haar Dart weer bij Paal 17 aan. Voor het Noord-Hollands Dagblad hield ze haar ervaringen bij.
De Ronde om Texel, waarbij maar liefst 250 catamarans in grote snelheid om het Waddeneiland heen varen. Als je jezelf serieus wilt nemen als zeiler, dan moet je daar een keer aan mee hebben gedaan. Vanuit heel het land komen zoet- en zoutwaterzeilers naar Texel toe om aan werelds grootste catamaranrace mee te doen. En zo ging ook ik (Natasha Smit) afgelopen zaterdag vol goede moed naar de kop van Noord-Holland toe om de ronde te varen.
Een paar dagen voor de race voelde ik de spanning al in mijn lijf. Is het wel verstandig om als beginnen zeiler (ik zeil nu twee jaar) aan de Ronde om Texel mee te doen? Kunnen we dat wel aan? Wat is de beste route en misschien nog belangrijker, wat gebeurt er als we omslaan? Drijven we straks niet ergens doelloos op zee rond of verdrink ik doordat de mast op mijn hoofd valt? Een week voordat de Ronde zou plaatsvinden, kwamen er allerlei vragen bovendrijven.
Bij ervaren catamaranzeilers als Coen de Koning probeerde ik wat nuttige informatie los te peuteren. ,,Let goed op de zandbanken op het Wad,’’ zei de Olympische zeiler uit Hoorn bij een clinic op het strand. ,,Als je daar op vast loopt, dan kun je je boot goed beschadigen. Dus blijf geconcentreerd en trek op tijd je zwaarden in.’’ Goed, zwaarden heeft onze oude Dart 18 niet, maar ik voelde er weinig voor om op een zandbank te knallen en over de kop te gaan. We besloten om onze ogen op het Wad open te houden.
Na het bestuderen van de zeilinstructies (de route langs de Vuurtoren, Oudeschild en de Razende Bol zat in mijn kop) gingen we zaterdagochtend eindelijk van start. Nou ja, bij de start ging het gelijk mis. Voor de ogen van al die zeilers gingen wij te langzaam de branding door en werden door een hoge golf om ver geblazen. ,,Fok bak,’’ riep Arne Krever, mijn zeilmaat. Eh, welke kant is dat ook alweer? De golven hadden geen genade en we sloegen om. De schrik zat er gelijk goed in.
We lieten ons echter niet uit het veld slaan en besloten om gelijk weer de zee op te gaan. Dit keer ging het wel goed en gingen we samen met 249 andere zeilboten van start. Er was er een briesje van 3 tot 4 beaufort voorspeld, maar moeder natuur had zaterdag andere plannen. Er blies een flink windkracht vijf tot zes over de Noordzee hen en dat zorgde voor hoge golven. Op het eerste rak van Paal 17 naar de Vuurtoren knalden we de zee over en werden flink door elkaar gehusseld.
Als ervaren golfsurfster ben ik wel gewend om met de zee om te gaan, maar catamaranzeilen met windkracht zes is andere koek. ,,Kunnen die golven niet even uit?’’ riepen Arne en ik regelmatig naar elkaar. ,,Die golven zijn helemaal niet leuk,’’ nadat we weer een bak met water over ons heen kregen. Op het eerste stuk zat de adrenaline er gelijk goed in en wisten we dat het een pittige race zou worden.
Bij de vuurtoren ging het mis. Tijdens het gijpen pakte een golf ons bootje en sloegen we voor de tweede keer om. Daar lagen we dan in de hoge golven te spartelen met de harde wind die langs onze oren suisde. Niet relaxt. Op dat moment was ik er echt even klaar mee, maar toen we even later de boot weer opklommen en voor de vuurtoren langs zeilden, zat de spirit er al weer in. ,,We gaan het rondje gewoon afmaken,’’ riep Arne, mijn stuurman. ,,We gaan door. Op de Waddenzee wordt het vast wat rustiger.’’ Ik knikte bedeesd. Diep onder de indruk van al dat natuurgeweld.
Uiteindelijk hebben we de hele race goed uitgevaren. We vlogen het vlakke water van de Waddenzee over en staand in mijn trapeze zag ik het prachtige eiland aan mij voorbij schieten. De haven van Oudeschild, de ijzeren kraan en de Razende Bol. We zeilden overal langs en ook de veerpont gingen wij zonder moeite voorbij. Na vier uur zeilen kwamen we uitgeput en hongerig bij Paal 17 aan. En ja, we hebben er een stuk langer over gedaan dan Casper Bouman, de snelste windsurfer (hij had 2 uur en 9 minuten nodig), maar dat maakt ons niet minder trots. We zijn blij dat we de Ronde om Texel hebben voldaan.
Gepubliceerd in het Noord-Hollands Dagblad
Van Aruba naar de koude Noordzee
/in Surfblog /door Natasha SmitJason Peterson (28) groeide op Aruba op en leerde in dat warme en heldere water daar surfen. Inmiddels woont hij alweer vier jaar in Nederland en trotseert ook de koude Noordzee. Hij surft vooral voor zichzelf en zijn eigen fun. Maak nu kennis met deze Arubaan en lees zijn verhaal!
Jason, je bent in Oranjestad geboren. Hoe is het om daar te surfen?
,,Yes, daar ben ik geboren en opgegroeid. Ik ben pas om mijn achttiende met surfen begonnen. Daarvoor deed ik vooral aan bodyboarden en skimboarden. Het was niet gemakkelijk om op Aruba te leren surfen, omdat wij nog geen surfscholen hadden daar. De lokale surfshop had een paar gratis surflessen georganiseerd en zo begon voor mij het surfen. Na de eerste les was ik meteen hooked en kocht ik een maand later mijn eerste board.
Je kunt op Aruba goed surfen. Aan de noordkant van het eiland heb je het hele jaar door golven met wel veel aanlandige wind. Er zijn wel veel verschillende spots, waarbij de baaien je wat beschermen tegen de wind. Op de noordkust ben je vaak de enige in het water. Het is daar lang niet zo druk als in Nederland. Dat lijkt chill, maar als de spot er eng uit ziet, dan is het wel prettig om wat meer mensen in het water hebben.
Bij een sterke swell uit het Noorden werken de meeste spots aan de zuidkant van het eiland wel. Daar is het bijna altijd offshore, dus dan zij erg mooie en cleane golven. Als dat gebeurt, gaat iedereen het water in en kunnen sommige spots best druk zijn.’’
Hoe oud was je toen je naar Nederland kwam?
,,Op mijn vierentwintigste kwam ik naar Nederland. Ik had net mijn opleiding in Aruba afgerond en wilde in Nederland verder studeren. Na 24 jaar op een eiland te hebben gewoond, wilde ik wel wat meer van de wereld zien.’’
Was dat niet een grote verandering om in Nederland te wonen?
,,Ja, dat was zeker een grote overstap, Ik had al mijn familie achter gelaten en die mis ik wel. Ik probeer zo vaak mogelijk terug te gaan, maar dat gaat niet altijd zo makkelijk. Ik had al wat vrienden in Nederland, dus dat was wel fijn. Voordat ik ging verhuizen had ik ook wat tijd om alles te verwerken en mijzelf mentaal een beetje klaar te maken, dus de overstap ging best soepel.
Op dat moment veranderde er wel zoveel in mijn leven, dat ik even gestopt ben met surfen. Ik had mijn board in Aruba achter gelaten en ging alleen surfen als ik op vakantie was. Ik had nog nooit met een surfpak aan gesurft, dus dat surfen in Nederland vond ik maar gek. Ik voelde me zwaar en minder mobiel. Op Aruba surfte ik altijd in mijn boardshorts en had ik alleen een shirt aan tegen de zon. De Noordzee is ook een stuk kouder dan ik gewend was. Een goed surfpak en een paar mooie golven maken echter een hoop goed.’’
Surf je vaak in Nederland?
,,Ja de afgelopen twee jaar surf ik weer regelmatig in Nederland. Meestal op Scheveningen en soms ga ik op surftrip naar Zuid-Frankrijk. Als er golven zijn, probeer ik altijd te gaan. Ik vind het ook leuk om andere spots uit te proberen, maar dat is niet altijd even gemakkelijk als je geen vervoer hebt. In de winter surf ik wel wat minder en ben ik meer actief met snowboarden. Dan ga ik ook graag naar de bergen voor een wintersportvakantie.’’
Als wat voor surfer zou jij jezelf omschrijven?
,,Ik surf voor mezelf. Ik probeer zoveel mogelijk lol te hebben. Vrij surfen is fijn, maar in de toekomst wil ik misschien ook met een paar wedstrijden meedoen.’’
Wat voor rol speelt het surfen in jouw leven?
,,Ik vond surfen altijd leuk, en het is iets wat ik al vanaf kleins af wilde doen. Het is een sport die ik heel leuk vind om te doen voor mijzelf, en ik hoef niet te presteren voor iemand, maar ik wil zelf beter worden.
Ik voel mij altijd beter als ik een goede sessie heb gehad. Surfen geeft mij een speciaal gevoel en dat maakt het ook verslavend. Ik kijk altijd uit naar het volgende sessie en hoop dat de golven goed zijn.’’
Wat is de mooiste plek waar je ooit gesurft hebt?
,,De mooiste plek waar ik gesurft heb is de reefbreak, Urirama, op Aruba. In september was daar die orkaan en toch hadden wij een mooie dag daar met weinig wind en goede golven. Het water was lekker warm en erg helder. In die cleane head high golven hebben ons goed kunnen vermaken! Er waren meer dan genoeg golven, en iedereen kwam aan de beurt. Dit ging nog 3 dagen door..
Waar droom je nog van?
,,Ik wil nog een keer naar Fiji, de Mentawaï en Australië. Naar een paar van die super mooie surf spots waar je altijd foto’s of videos van ziet met helder water en mooie golven. Dat zou geweldig zijn.’’
Hoe ziet jouw ultieme surftrip eruit?
,,Mijn ultieme surf trip is een boot trip de naar Mentawaï en dan surfen tot mijn armen niet meer kunnen. Ik ben echter ook blij als ik kan surfen met een paar vrienden en goede golven. Als er niet zoveel mensen in het water liggen en de sfeer goed is.’’
Ga ook mee op surfsafari naar Portugal!